Met Pasen, in het vierde jaar van de Havo, zei mijn zoon tegen mij: “Mam, ik wil niet meer! Ik wil echt niet meer naar die school.” Pff, ik moest even slikken. “Sorry, wát zeg je?”
Ik had natuurlijk allang gemerkt dat hij met vreselijk veel weerzin naar school ging, en moeite had met het huiswerk, al lange tijd. Maar stoppen met je school vóór je een diploma hebt? Dat wil je als ouder toch niet voor je kind. Er kwam van alles langs. Diploma’s zijn erg belangrijk in onze maatschappij. Ja, school kan vervelend zijn, of moeilijk. Maar even goed doorzetten, en je hebt een papiertje van waarde. Ik zou hem toch kunnen helpen met zijn schoolwerk. Ik had schrikbeelden van een dwalend kind, die niks te doen heeft en dan in de rottigheid verzeild raakt.
Onder de motorkap
Maar hij had een idee. Hij zei: “Ik zou graag Autotechniek willen doen.” Dat was iets nieuws. Waarop ik zei: “Maar je hebt nog nooit onder de motorkap van een auto gekeken!” Tijdens dit gesprek zaten we in de auto en toen we thuiskwamen was het eerste wat hij deed: onder de motorkap kijken.
Technische intelligentie
Nou had ik kort daarvoor een mooie lezing bijgewoond over de verschillende intelligenties van mensen, die in de kindertijd al goed te merken zijn. Bij mijn zoon herkende ik wel de technische intelligentie: bouwen met lego, dingen uit elkaar halen, hutten bouwen enzovoort. En het raakte me erg hoe hij bijna spuugde van weerzin als hij dacht aan weer naar de Havo gaan. Ik was wel bereid hem een kans te geven.
Werken
Dus we hebben met zijn mentor gepraat. En we gingen akkoord, op voorwaarde dat hij wel iets zou doen tot de zomervakantie. Hij kon in het bedrijf waar mijn man werkte aan de slag in het magazijn, dat was mazzel. Hij werkte er die zes weken tot de vakantie.
BBL-leertraject
Na de vakantie ging hij aan de slag in het MBO, met een klas waarbij hij drie dagen naar school ging en één dag stage zou lopen. Hij vond het erg leuk en interessant en haalde hoge cijfers. Volgend probleem was echter dat er in onze hele stad geen stageplek meer te vinden was. Dus hij deed geen praktijkervaring op en zat twee dagen per week thuis. Tegen de kerst had hij daar schoon genoeg van. Hij switchte naar een BBL-leertraject, waarbij je vier dagen werkt en één dag school hebt. Hij solliciteerde bij een autodealer, die hem voor één week op proef aannam, onbetaald. Die week heeft hij glansrijk doorstaan en uiteindelijk heeft hij nog vele jaren bij deze baas gewerkt. Ook leerde hij dóór, steeds een niveau hoger, tot autotechnicus, mbo-niveau 4.
Inmiddels doet hij weer heel wat anders; hij woont in Japan, leert daar de taal en werkt als kok in een restaurant. Ik ben waanzinnig trots op hem en hoe hij zijn leven vormgeeft.
Ook in mijn praktijk
Ik hoor het vaker om mij heen en heb ook cliënten die gestopt zijn met hun opleiding voor ze hem af hebben gemaakt. Het kan vooral heel lastig zijn als de jongere nog niet weet wat hij dan in plaats daarvan wil gaan doen. Ouders maken zich dan vaak zorgen en het kind zelf ook.
Ik kan niet zeggen: doe wat ik deed en geef je kind toestemming om te stoppen met school. Dat is heel persoonlijk natuurlijk, het hangt van het kind af en van jou als ouder.
Innerlijke drive van het kind
Wat ik zelf heb geleerd, is te vertrouwen op de innerlijke drive van het kind. Jongeren wíllen leren. Soms is de ene school niet de juiste plek en mag er een andere gezocht worden. Misschien is werken de oplossing, of een tussenjaar nemen; even pas op de plaats om uit te zoeken wat je dan liever wilt doen. Of een jaar naar het buitenland. Je weet als ouder niet wat het levenspad van je kind is. Ik had zelf nooit gedacht aan autotechniek of Japans leren voor hem, maar een beter bij hem passend pad had ik niet kunnen bedenken. Overigens heeft hij later weleens tegen me gezegd: “Toch wel jammer dat ik die Havo nooit heb afgemaakt. Want dan had ik nu dat diploma al.” Waarop ik hem er dan weer aan herinnerde: “Klopt, maar je wilde het écht niet meer, je was erg ongelukkig op de Havo! En autotechniek vond je echt heel leuk om te doen.” En dan is hij het toch weer met me eens. Ondanks dat ik het wel spannend vond, heb ik geen spijt van onze beslissing.
Coaching
Heb jij een kind of ken je iemand met een kind dat graag wil stoppen met zijn school? En vind je dat zorgelijk? Coaching van het kind kan misschien helpen bij het uitzoeken wat er dan goed bij hem of haar past. Neem gerust contact met mij op voor meer informatie.