Vaak krijg ik de vraag wat voor coaching ik doe. Dan vertel ik: ‘ik coach volwassen en studenten op sociaal-emotioneel gebied; onzekerheid, faalangst, werkdruk, beter omgaan met anderen, hanteren van je emoties. Het gaat dan om het versterken van de eigen identiteit. Want de meeste antwoorden op hun vragen hebben zij zelf al in zich.’ Mensen hebben een hoop eigen wijsheid. Ook eigenwijsheid, wat ik heel gunstig vind, maar dat is niet wat ik bedoel hier.
Ze weten vaak precies wat er aan de hand is, wat hen dwars zit en wat ze nodig hebben. Ik heb groot respect voor hun dapperheid om zich kwetsbaar op te stellen. Deze cliënt bijvoorbeeld, een student van ongeveer 18 jaar, kon het zo mooi verwoorden dat ik hem toestemming heb gevraagd dit te delen. Ik herkende er onmiddellijk veel van mijzelf in en tegelijk wist hij al veel meer over zichzelf te vertellen dan ik, toen ik zo oud was als hij.
Wat er allemaal in mijn hoofd omgaat
“Het studeren gaat goed, maar met mij gaat het minder. Ik heb al meerdere keren in mijn leven professionele hulp gezocht en heb dit altijd als zeer waardevol ervaren. Daarom dat ik u deze email stuur.
Het is moeilijk om in woorden te omschrijven wat er allemaal in mijn hoofd omgaat, maar ik zal het proberen: momenten van sociale angst, korte maar zeer vervelende paniekaanvallen en een mix van interne zekerheid, maar externe onzekerheid. Wat ik met dit laatste bedoel is dat ik eigenlijk best een redelijk idee heb van wie ik ben, maar ik grote moeite heb met ditzelfde beeld te creëren bij het ontmoeten van – en het omgaan met – mensen. Dit zorgt voor veel onzekerheid en een behoefte om mij af te zonderen van mensen. Deze onzekerheden heb ik niet bij mijn jeugdvrienden, maar sinds ik op kamers woon en in een nieuwe wereld ben beland, zijn deze oude angsten en onzekerheden teruggekeerd. Ook voel ik mij vaak niet goed genoeg of niet waardig om met sommige mensen om te gaan. Dit is een soort self-fulfilling prophecy, omdat ik door deze onzekerheid ook minder in staat ben om leuk te zijn rondom mensen, en daardoor me alsmaar rotter voel, en dus nog minder leuk kan doen. Dit opschrijven voelt al als een opluchting en motiveert mij nog meer om een afspraak te maken.”
Pijnlijk maar ook krachtig, toch? Hij kent zich goed! En ik vind het een eer dat ik met dit soort jonge mensen mag werken zodat het leven fijner voor ze wordt. Herken jij iets in dit verhaal? Belemmert dat jou in je dagelijks leven of studie of werk? Het is aan te pakken! Wellicht is coaching een goed idee. Kijk op mijn website voor een gratis kennismaking.